Wat is de beste 65 inch TV van 2024?

Voordat je de achterbank van je auto naar beneden vouwt, zijn er wat zaken die je moet overwegen. Heb je namelijk ook thuis genoeg ruimte om een 65 inch tv te plaatsen? Zo ja, hang je deze dan op of zet je hem weg, heb je het juiste meubilair?

En nog belangrijker: heb je de ruimte om de ideale kijkafstand te behalen? Te dicht bij de tv zitten is niet alleen oncomfortabel, maar kan hoofdpijn en andere pijnklachten veroorzaken. Het is bovendien niet goed voor je ogen.

Het is daarom belangrijk om na te gaan dat je deze kunt halen. Een goede vuistregel is een afstand van 1,5 à 2 keer het schermdiagonaal in centimeter als minimale kijkafstand te beschouwen. 65 inch staat gelijk aan 165 centimeter (en is daarnaast ruim 145 cm breed en 84 cm hoog). Bij een 65 inch tv betekent dat je minstens 165 × 1,5 = 250 centimeter van de tv moet zitten, maar bij voorkeur 165 × 2 = 330 centimeter.

Bovendien is het belangrijk dat de tv op ooghoogte hangt of staat. Boven de open haard staat misschien mooi, maar tenzij je op een barkruk zit terwijl je tv kijkt, is het niet de ideale plaats voor zo’n grote tv.

Denk daarom goed na voordat je een 65 inch tv koopt. Het zijn dure apparaten en hoewel je de meeste tv’s kunt terugsturen, scheelt het een hoop frustratie wanneer je meteen de juiste tv voor jouw huiskamer koopt.

De meeste tv’s gebruiken tegenwoordig led-technologie, wat een ontwikkeling van lcd is. Led-tv’s gebruiken lichtgevende diodes (leds) en verlichten hiermee de laag vloeibare kristallen (de lcd-laag).

Qled-tv’s maken ook gebruik van de lcd-techniek. Een qled-scherm heeft echter een extra laag met quantum dots, oftewel nanokristallen. Dit leidt tot een breder kleurenspectrum en een helderder beeld.

Oled-tv’s gaan nog een stapje verder dan de standaard led-tv’s. De pixels – lichtpuntjes op het scherm – van een oled-scherm lichten individueel op. Hierdoor krijg je diepe zwarttinten en verbluffende contrastniveaus. Hou er echter rekening mee dat de prijzen van oled-tv’s juist daarom gemiddeld ook hoger liggen dan de prijzen van qled-tv’s.

De schermresolutie vertelt je uit hoeveel pixels het beeld bestaat. Hoe meer pixels, hoe scherper het beeld is. Meer pixels zorgen voor een scherper beeld en fijnere details.

De resolutie moet daarom ook in verhouding staan tot het schermdiagonaal. Full HD is jarenlang de norm geweest, maar tegenwoordig schakelen steeds meer fabrikanten over naar Ultra HD (ook wel 4K genoemd). Dit komt omdat de gemiddelde tv ook een stuk groter is dan voorheen. Als je op een groot scherm een lage resolutie blijft gebruiken, verliest het aan detailweergave en kun je de individuele pixels haast tellen.

Het stopt echter niet bij 4K: hoewel je ze nog niet veel ziet, zijn er nu ook 8K-modellen. Deze verviervoudigen de resolutie van 4K-tv’s nog eens en bieden een enorme sprong voorwaarts in beeldkwaliteit. Het aanbod van films in 8K is momenteel nog beperkt, maar wanneer je in een 65 inch tv investeert, is 8K zeker het overwegen waard.

Hieronder nog een handig overzicht van de verkrijgbare resoluties van dit moment:

• HD Ready: 1280 × 720 pixels;
• Full HD: 1920 × 1080 pixels;
• 4K UHD: 3840 × 2160 pixels;
• 8K UHD: 7680 × 4320 pixels.

De beeldverversing (ook wel vernieuwingsfrequentie) wordt uitgedrukt in Hertz. Het aantal Hertz geeft aan hoeveel keer per seconde een beeld op het scherm wordt vernieuwd. De standaard vernieuwingsfrequentie is 60 Hertz.

Kijk je echter een actiefilm of andere scenes met snel bewegende objecten, dan is 60 Hertz niet genoeg en zien de beelden er wat minder vloeiend uit. Om vloeiendere beelden te behalen, verdubbelen veel fabrikanten het aantal Hertz tot 120 Hz. Soms gaan ze zelfs tot 240 Hz.

Speel je veel videogames? Ook dan is een tv met minimaal 120 Hz aan te raden, vooral als het om actiegames gaat of FPS (first person shooters). Hetzelfde geldt voor sportwedstrijden.

Steeds meer tv’s hebben ingebouwde wifi, waardoor deze verbinding kan maken met verschillende internetdiensten en apps. Denk hierbij aan Netflix, YouTube en andere apps. Hierdoor speel je spelletjes, kijk je films of post je zelfs op Facebook. Sterker nog, het merendeel van de moderne tv's is meteen een smart tv.

Ook koppel je de meeste smart tv’s aan smart speakers als Amazon Alexa of Google Home. Maak je gebruik van zo’n smart speaker, dan is het de moeite waard om te kijken of je potentiële nieuwe tv gekoppeld kan worden aan je smartspeaker.

Hoewel deze slimme functies leuk en handig zijn, betaal je hier wel voor. Hoe meer functies, hoe hoger de prijs ligt. Het loont de moeite hier goed naar te kijken, zeker wanneer je niet van plan bent om hier veel gebruik van te maken.

Er zijn allerlei besturingssystemen die je tegenkomt in je zoektocht naar een nieuwe tv, maar dit zijn de drie populairste: WebOS, Android en Tizen.

LG gebruikt als enige exclusief zijn eigen besturingssysteem: WebOS. Dit systeem wordt erg hoog aangeschreven en biedt een ruim aanbod aan apps. Het systeem is bovendien gebruiksvriendelijk en eenvoudig te navigeren.

Android TV vind je op tv’s van Philips, Samsung en andere merken. Dit systeem heeft het grootste aanbod van apps en het menu is eenvoudig te bedienen.

Tizen is van Samsung en zie je dan ook terug op hun tv’s. Het aanbod aan apps is beperkt, maar de bekendste apps als Netflix, Youtube en Spotify zijn alsnog te vinden.

Misschien is het niet direct iets waar je aan denkt wanneer je een nieuwe tv koopt, maar daarom niet minder belangrijk. Om externe apparaten zoals gameconsoles aan te sluiten, heb je een HMDI-poort nodig. Tegenwoordig hebben gezinnen al snel meer dan één gameconsole als ook digitale tv en een soundbar, welke ook elk een HDMI-aansluiting vergen.

Bij voorkeur heeft je tv dan ook meer dan drie HDMI-ingangen. Met voldoende HDMI-ingangen ben je altijd klaar voor de toekomst, mocht je meerdere apparaten aan willen sluiten. Probeer hierbij vooral minstens voor HDMI 1.4 te gaan, en liever nog van HDMI 2.0 of 2.1. In het kort gezegd verbetert deze technologie met elke nieuwe standaard, waardoor de bandbreedte toeneemt (en zo ook de snelheid waarop beeld wordt overgedragen, de beeldkwaliteit én de audiokwaliteit, indien van toepassing).